Zeedel

Es isch wiider emool so wyt:

Z Ängland git s e Draumhochzyt

vom Prinz Willi und em Käthi

– das syygi schynts e ganz e nätti –

s gwaltigscht Fescht, wo jee isch gsi,

syt em Charles und dr Lady Di.

 

Nyynzäähundert glaadni Gescht

nÀmme Dail am Hochzytsfescht:

D royal family nadyyrlig,

dr britisch Aadel isch au fyyrlig,

Monarche-n-us dr ganze Wält,

au Gweenligi mit ganz vyl Gäld.

Alli draage scheenschti Gwänder,

Trachte-n-us de fäärnschte Länder,

Uniforme, Smokings mit Schlips,

und d Daame-n-eerscht, also Sache git s,

drzue drait jeedi – s bruucht scho Muet –

uff em Kopf e prächtige Huet.

In Palascht goot s noo dr Drauig,

me soorgt sich schliesslig um d Verdauig,

zem e – soo isch d upper class –

gwaltig riise Feschtmool-Fraass.

 

Im Yysatz steen fimfdausig Bobbies

– verzichte gar uff iiri Hobbies –

d Security elai koscht rund

fimfezwanzg Millioone Pfund,

und was me feschtlig duet verprasse

zaalt d Queen us iirer Porto-Kasse.

Achtdausig Schurnalischte brichte

live und schryybe flyssig Gschichte,

am Fäärnsee luege – das goot jetz z wyt –

gääge zwai Milliaarde Lyt.

Fir aimool isch au d Queen amused,

het Àndlig wiider mool rächt pfuust.

 

So scheen kaa s nuur im Määrli syy,

doch d Realidäät hoolt aim schnäll yy:

Wäg de royals goot vergässe,

ass s gweenlig Volgg au eppis mecht ässe.

Doo git s vyyli, wo am undere

Rand vor Gsellschaft ummewandere,

wo kai Job hänn, kaini Moneete

und dr ganz Daag numme-n-ummeproleete.

Bi dääne staut sich radikaal

e gwaltig Fruschtpotenziaal,

esoo bruuchts nimme vyyl, fir ass

d Lunte brennt am Pulverfass.

 

Dr Fungge zindet d Schuggerey

wo ungeniert – e Sauerey –

ain verschiesst ganz ooni Noot,

do gseet dr Peebel sofort Rot.

Uff aismool isch dr Deyfel loos,

in alle Stedt geen si uff d Strooss,

schleen Schyybe-n-yy, bespreye WÀnd,

plindere-n-und leege Bränd,

proteschtiere soo gääg Schugger-Gwalt

und wäärde sälber gwaltig halt.

 

S establishment isch very schoggiert,

begryfft zeerscht nit, was doo bassiert,

doch denn wird schnäll zem Aagriff pfiffe

und mit aller Heerti duuregriffe:

Mee als zwaidausig wäärde pägglet,

au vor em Gricht wird nit lang gfagglet,

fir vyyli Joor schliesst s Gfängnis zue,

und denn herrscht z Ängland wiider Rueh.

 

Mir aber losst die Gschicht kai Rueh,

git s ächtsch e dräffend Spruch drzue?

Y suech und suech... Ah jä! Es git en

vom Obelix: "Die spinnen, die Briten!"