Au du grootisch emool in Noot,
waisch nimme, wie s jetz wyter goot,
und stoosch du gaar dodaal im Schilf
denn suechsch am beschte dängg noo Hilf.
Die findsch bi Familie, Frinde,
doch emänd duesch s deerte pyynlig finde.
Mänggmool hilft dr Liebi Gott,
doch dää verlangt, ass me braav syy sott,
Und goosch emool zem Spezialischt,
au dää verzellt als numme Mischt.
Kuurzum, es git Probleem uff Äärde,
wo glassisch nit gleest kenne wäärde,
fir die, do miesstisch unbedingt
wisse, was dr d Zuekunft bringt.
Hesch kai Stutz zem eppis zaale:
Was sinn die näggschte Lottozaale?
Wenn s epper Nätts im Lääbe git:
Liebt är mi oder liebt si mi nit?
Hesch d Uffzgi wiider Mool verboggt:
Was wiird moorn in dr Prieffig gfroggt?
Liggsch grangg und hoffnigsloos im Spittel:
Git s ächtsch noo-n-e Wundermittel?
Fir soonigs gääb s, ime dunggle
Ryych no anders, gheert me munggle,
wo me-n-aabergläubisch unscheniert
ghaimi Ryyte zelebriert.
Sache, vo dr Physygg verbotte,
wo aigedlig unmeeglig syy sotte,
sinn deerte-n-alldääglig banaal.
Bruuchsch e Wunder, denn hesch d Waal,
nur ai Voruussetzig muesch haa,
sottsch aifach aaberglaube draa:
Denn kaasch bim Zmoorge-n-ime jääse
Kaffisatz dy Zuekumft lääse,
e Voodoo-Zauberer muesch guet pfleege
dä duet dir d Tarot-Kaarte leege,
e-n-Inder us eme fäärne Land
liist dy Lääbe-n-us dr Hand,
s studiere-n-alli Aschtrolooge
eb d Stäärne dir hit ächtsch sinn gwooge,
isch d Hailigs-Chance nur no glai
hilft Handuffleege mit Eedelstai,
zem gsee, wie d Lotto-Bälleli ruugle,
woogsch e Bligg in d Grischtall-Kuugele.
Und weeli Mannschaft schaidet us?
Das waiss elai e-n-Oggdopus.
Dr Aaberglaube, me muess druff rytte,
het aaber au sy dunggli Sytte:
Gseesch ame Moorge-n-e schwaarzi Katz
haltsch säll Daag gscheyter dy Latz,
am Fryttig, em 13., under dr Laitere
kaa di gaar nyt mee erhaitere,
und verschloosch e Spiegel, das isch woor,
hesch Ungligg die näggschte siibe Joor.
Drzue kunnt, und das isch ächt myys,
Aaberglaube het sy Bryys,
je greesser dyyni Noot, je mee
belaschtet das dy Boortmenee,
e jeede Zauberer und Schamaan
(eb ächt oder numme Scharlataan)
verlangt vo dir fir jeedes gaischtig
Wunder e finanzielli Laischtig.
Die Meegligkait zem Gäld verdiene
(e lyychteri findsch praggtisch niene)
loggt allergattig Gauner aa,
wo an däm Gschäft au Dail wänn haa.
E bsunders Grissne, moraalisch wändig,
griegt gaar e-n-aigni Fäärnseesändig.
Är verdient, daagyy, daaguus,
Gäld wie Hai, es isch e Gruus,
und kauft scho noome Daag und me halbe
e-n-eedli Woonig in dr Dalbe.
Im Shiva fäält soo nur no weenig
zem Titel: Aaberglaube-Keenig!
Y glaub, dä glaubt au sälber numme:
S Gäld hoolsch aifach vo de Dumme!